Op 14 oktober is het zover. Ik mag dan stemmen gaan tellen vanaf 13.30u.
Ik weet niet hoe ze me vonden maar enkele weken terug zat er een oproepingsbrief bij mij in de bus. En je moet daarop antwoorden. Wat ik niet deed, want ik had de brief diagonaal gelezen en geconcludeerd dat mijn zondagnamiddag op 14 oktober naar de knoppen was. Ik kreeg een rappel of ik wilde antwoorden. Het alternatief was een boete.

Ik heb zo mijn mening over politiek. Mensen die weten hoe moeilijk het is om een bedrijf, van stel nu een 40 mensen, te leiden en te zorgen dat de boite blijft draaien, moeten toch al menigmaal gedacht hebben dat politiekers supermannen zijn om een volledig land te doen draaien. Of… gedacht hebben dat welke kleur het ook wordt, die olietanker waarschijnlijk toch niet van koers zal veranderen.
Dit is bijna logisch omdat er elke 6 jaar een nieuwe kapitein gekozen wordt. Een nieuwe kapitein van een schip waar de diameter van het roer vele malen groter is dan zijn open gestrekte armen. Een nieuwe kapitein van een schip waar de meters en tellers veel te hoog staan om te kunnen lezen.
Vandaar dat men in de politiek waarschijnlijk met kleuren werkt. Rood is voor links, wat bakboord betekent. Geel is voor rechts, wat stuurboord betekent en oranje is voor centrum – rechts, dat is een beetje stuurboord. En ik dacht dat groen doorrijden was maar neen, het is beleefd naar links, wat dan weer een beetje bakboord betekent.
En dan zijn er nog kleuren die het varen iets extremer maken en dus voor doorwinterde bonken is met echte zeemansbenen en een oorring. En ondertussen vaart de tanker door.
In het bedrijfsleven is men sedert enkele jaren ook vol van kleuren. En dan hoor je vaak: ‘ik ben ook een rooie, van mij moet het vooruit gaan.’ Of ‘ach je kunt daar niets mee doen, het is een blauwe, veel te berekend’, of ook ‘nu begrijp ik waarom Bert zo’n dromer is.’
Misschien moest Bert maar aan politiek gaan doen. Alleen moet hij dan nog een kleur kiezen. Dat van zijn politieke strekking wel te verstaan.
Ik vraag me af wat er met al die kleurenkennis gebeurt. Bij mijn weten wordt er in het bedrijfsleven niet zoveel meer mee gedaan dan een soort eenmalig ‘als we van elkaar weten hoe we bestaan hebben we meer begrip voor elkaar.’ En dat kan, maar er kan zoveel meer mee gedaan worden.
Soms lijkt het echt een beetje zoals in de politiek: ‘hebben we nu met z’n allen zo ons best gedaan maar laat ons nu vooral morgen hetzelfde doen, dat is het veiligst’.
Weet dat in dat geval de tanker, hoe groot of klein ook, gewoon blijft verder varen zoals hij deed.
Het is gekend en tegenwoordig tot vervelens toe verkondigd: alles zal sneller en sneller gaan en we moeten flexibeler en flexibeler worden.
Bekijk, dit wetende, het kleurenpallet van jezelf en je medewerkers dan nog eens goed en zoek wat dat sneller en flexibeler betekent als je al die kleuren ziet. De methodiek heet niets voor niets insights.
Jij bent als bedrijfsleider verantwoordelijk voor de kleurenmix die futureproof heet.
Als je de investering al deed om de kleur van je mensen te analyseren, dan doe ik hier een politieke oproep om binnen je bedrijf ook na 14 oktober de kennis van kleuren te gebruiken als bouwstenen voor de toekomst en niet om oppositie te gaan of laten voeren. En ja, als het voor de vooruit is, wil ik met plezier komen helpen tellen. Ik zal zelfs koffiekoeken meebrengen.